Στις 7 Απριλίου 1825, ο διορισμένος ως αρχιστράτηγος των χερσαίων δυνάμεων από την κυβέρνηση Κουντουριώτη, Υδραίος ναυτικός, Κυριάκος Σκούρτης ηγήθηκε των Ελλήνων στη μάχη κοντά στον οικισμό Κρεμμύδια της Πύλου.
Η απειρία του σχετικά με τις χερσαίες πολεμικές επιχειρήσεις οδήγησε τους Έλληνες σε δεινή ήττα.
«Ο Κουντουριώτης, κουτός όπως ήταν, αντί να βάλει αρχηγό να σώσει την πατρίδα και να δοξαστεί και ο ίδιος, έβαλε τον Σκούρτη να διοικήσει και να οδηγήσει τους αρχηγούς της ξηράς, ο θαλασσινός, απλός αξιωματικός, ούτε και της θάλασσας τον πόλεμο δεν γνώριζε καλά- καλά. Έλεγε στους στεριανούς "Ορτζα, πότζα!". Εκείνοι έλεγαν «Τι λέει αυτός, γαµώ το καυλί του». Τέλος πάντων, ο πατριωτισμός όλων αυτών, η ψύχωση της φατρίας, η διαίρεση και ο εμφύλιος πόλεμος και η διχόνοια των Κωλέττη και Μαυροκορδάτου, δια να µην δοξαστεί ο ένας και χάσει ο άλλος… ο Ιμπραήμ µπήκε στην Πελοπόννησο και την έκανε γη Μαδιάµ όχι από την παληκαριά των Αράπηδων, αλλά από αυτά που σας λέω. Δεκάξι-χιλιάδες στρατιώτες, το άνθος των Ελλήνων, Ρουµελιώτες, Πελοποννήσιοι, Σπαρτιάτες και από άλλα µέρη, όλοι αυτοί κάθονταν και έτρωγαν αρνιά και κότες, και ο Αράπης όταν τους εύρισκε τους ξεποδάριαζε κυνηγώντας. Αυτά κάνει η διαίρεση και η διχόνοια…» (Στρατηγού Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα)
