Η αγάπη του λόρδου Byron για τα ζώα, ιδίως για τους σκύλους, ήταν παροιμιώδης. Ο Lyon, δώρο φίλων του όσο ζούσε στη Γένοβα, τόν συνόδευσε στο ταξίδι του στην Ελλάδα. Ο William Parry, που βρέθηκε στο Μεσολόγγι μαζί με τον Byron, γράφει για την τρυφερή σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον ποιητή και τον σκύλο του:
«Ο λόρδος Byron συνήθιζε να περπατά πολύ, ιδιαίτερα όταν ο καιρός ήταν υγρός. Τότε, σχεδόν πάντα, συνοδευόταν από τον αγαπημένο του σκύλο, τον Lyon, τον καλύτερο και πιο στοργικό του φίλο. Σπάνια ήταν χωριστά. Είτε ίππευε είτε περπατούσε, καθόταν ή στεκόταν όρθιος, ο Lyon ήταν πιστός του ακόλουθος. Δεν τον ξεχνούσε ούτε στον ύπνο του. Κάθε βράδυ, πριν πάει ο ίδιος να ξαπλώσει, πρώτα επιβεβαίωνε ότι το αφεντικό του ήταν ασφαλές, κι ύστερα έπαιρνε τη θέση του δίπλα στην πόρτα, ένας φύλακας το ίδιο έμπιστος με το σώμα Σουλιωτών του λόρδου, αν και όχι το ίδιο ικανός. Μετά τον θάνατο του Byron, αυτό το ανεκτίμητο και συμπονετικό ζωάκι εστάλη στην Αγγλία, και αυτή τη στιγμή βρίσκεται, πιστεύω, με την κα Leigh, την αδερφή του λόρδου.
Με τον Lyon, ο λόρδος Byron συνήθιζε όχι μόνο να κάνει παρέα αλλά και να επικοινωνεί συχνά. Η πιο συνηθισμένη φράση που του έλεγε ήταν: "Lyon, είσαι ένας αληθινός φίλος!" Τότε, τα μάτια του σκύλου έλαμπαν και η ουρά του χτυπούσε το πάτωμα, έτσι όπως καθόταν στα πίσω του πόδια. "Είσαι πιο πιστός από τους ανθρώπους, Lyon, εσένα εμπιστεύομαι περισσότερο." Ο Lyon πεταγόταν πάνω και γαύγιζε και τριγυρνούσε γύρω από το αφεντικό του, σαν να ήθελε να πει, "μπορείς να με εμπιστευτείς, θα σε φυλάω πάντα και παντού." "Lyon, σε αγαπάω, είσαι ο πιστός μου σκύλος!" Και ο Lyon χοροπηδούσε και φυλούσε το χέρι του Byron, λες κι αναγνώριζε τα λόγια του. Ο Byron αφιέρωνε αρκετή ώρα σε αυτές τις ανέμελες στιγμές, και φαινόταν πιο ευχαριστημένος, πιο χαλαρός και πιο ικανοποιημένος σε αυτές τις περιστάσεις παρά σε οποιεσδήποτε άλλες. Αν και όταν βρισκόταν με παρέα μιλούσε πάντα ξεχωριστά και με ζωντάνια, στις στιγμές γαλήνης με τον Lyon, ήταν πραγματικά χαρούμενος.»
William Parry, The last days of Lord Byron, London 1825
