Το Μεσολόγγι ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις της Επανάστασης. Αυτό οφειλόταν στη στρατηγική του θέση, καθώς υπερασπιζόταν την Πελοπόννησο από τον Βορρά. Το 1822 η πόλη πολιορκήθηκε σκληρά επί τρεις μήνες (Οκτώβριος–Δεκέμβριος) από τους Μεχμέτ Ρεσίτ (Κιουταχή) και Ομέρ Βρυώνη. Ο Ομέρ Βρυώνης μάλιστα επιχείρησε την κατάληψη της πόλης τα ξημερώματα της 25ης Δεκεμβρίου του 1822, χωρίς αποτέλεσμα.

«Ἀφ’ οὗ ὁ Ὀμέρβρυώνης ἀπέκαμε πυροβολῶν τὸ Μισολόγγι καὶ καταπολεμῶν καθ’ ὅλους τοὺς τρόπους τοὺς πολιορκημένους, τέλος ἀπεφάσισε νὰ τὸ κυριεύσῃ ἐξ ἐφόδου τὴν νύκτα τῶν Χριστουγέννων πρὸς τὴν 25η τοῦ Δεκεμβρίου 1822, καθ’ ἣν ὥραν οἱ Ἕλληνες ἤθελον εκπληρώνει τὰ χριστιανικὰ χρέη των εἰς τὸν ναὸν τοῦ Ὑψίστου, ὅτε ὡς ἐνόμιζεν, ἤθελον ἀφήσει καὶ τοὺς προμαχῶνας ἀφρούρητους.

Ἀλλὰ Χριστιανὸς Ἠπειρώτης, εὐρισκόμενος εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Τούρκων, ἐξ ἀνάγκης ὑπηρετῶν, […] εἰδοποίησε τοὺς Ἕλληνας. Οὖτοι λοιπόν, ὅσοι πολεμισταί, δὲν ὑπάγουσιν εἰς τὸν ναὸν νὰ ὑμνήσωσι τὸν Θεὸν ψάλλοντες Χριστὸς γεννᾶται, ἀλλὰ γρηγοροῦσιν ὅλην τὴν νύκτα εἰς τὰς θέσεις των καὶ περιμένουσι νὰ τὸν δοξολογήσωσι μὲ τοὺς κρότους τῶν πυροβόλων καὶ τῶν τουφεκίων […] Οἱ Ἕλληνες ἀλαλάζοντες καὶ παιανίζοντες ἐμαχήσαντο τρεῖς ὥρας καὶ τέλος ἀπέκρουσαν καὶ τοὺς ὁρμήσαντας εὶς τὴν τάφρον διὰ τὴν ἔφοδον καὶ τοὺς παρακολουθοῦντας ἱππεῖς τε καὶ πεζούς».

Σπηλιάδης, Ν. (1851). Απομνημονεύματα. Συνταχθέντα υπό του Ν. Σπηλιάδου διά να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνικήν Ιστορίαν, τ. Α', σσ. 482-483.