ΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΙΕΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Η πόλη του Μεσολογγίου απέκτησε μεγάλη σημασία στην Ελληνική Επανάσταση, λόγω της στρατηγικής της θέσης. Από τους πρώτους μήνες του Αγώνα, οι Έλληνες εκδίωξαν τις Οθωμανικές δυνάμεις και οχύρωσαν την πόλη.
Ο Ομέρ Πασά Βρυώνης και ο Κιουταχή Πασάς πολιόρκησαν το Μεσολόγγι το 1822. Στις 15 Απριλίου 1825, ο Κιουταχής επανήλθε με πολλαπλάσιες δυνάμεις και ξεκίνησε δεύτερη πολιορκία. Αργότερα ενισχύθηκε και από τον αιγυπτιακό στρατό του Ιμπραήμ Πασά. Παρά τις επανειλημμένες επιθέσεις, η πόλη άντεξε για ένα χρόνο, η πείνα όμως οδήγησε τη φρουρά και τον πληθυσμό ολόκληρο σε ηρωική έξοδο τη νύχτα της 10ης Απριλίου 1826, από την οποία επέζησε μικρός μόνο αριθμός. Τα γεγονότα του Μεσολογγίου αποτελούν ένα από τα συγκινητικότερα επεισόδια της Ελληνικής ιστορίας. Ο υπεράνθρωπος αγώνας των πολιορκημένων συγκλόνισε τη διεθνή κοινή γνώμη, που είδε σε αυτόν ένα σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας.
Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ
Όταν πρωθυπουργός στην Αγγλία ήταν ο φιλέλληνας George Canning, επετεύχθη μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία-Γαλλία-Ρωσία) για τη λύση του ελληνικού ζητήματος. Η Συνθήκη του Λονδίνου (6/7/1827) προέβλεπε ανακωχή των εμπολέμων και αυτονομία της Ελλάδας. Η αδιαλλαξία όμως των Οθωμανών οδήγησε στην επιβολή ναυτικού αποκλεισμού στην Πελοπόννησο και στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (8/10/1827), όπου ο στόλος των τριών Μεγάλων Δυνάμεων κατέστρεψε ολοσχερώς τον Τουρκοαιγυπτιακό. Η Ναυμαχία του Ναβαρίνου υπήρξε γεγονός καθοριστικής σημασίας για την Ελληνική Επανάσταση. Ακολούθησε, τον Αύγουστο 1828 η αποστολή γαλλικού εκστρατευτικού σώματος υπό τον Στρατηγό Maison, η οποία μέσα σε δύο μήνες πέτυχε την εκκένωση της Πελοποννήσου από τον Αιγυπτιακό Στρατό. Το 1830 η ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους αναγνωρίστηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις.
ΤΑ ΑΚΡΟΠΡΩΡΑ
Τα ακρόπρωρα (ακροστόλια), διακοσμητικά αγάλματα σκαλισμένα στην άκρη της πλώρης, αποτελούσαν στην ελληνική ναυτική παράδοση το έμβλημα του πλοίου. Αξιόλογα έργα λαϊκής ξυλογλυπτικής, κατασκευάζονταν συνήθως στα καρνάγια των νησιών από έμπειρους καραβομαραγκούς. Παλαιότερα απεικόνιζαν μυθικά όντα της θάλασσας, γοργόνες και θρησκευτικές μορφές. Από τα τέλη του 18ου αι., με την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας, έγιναν μέσο έκφρασης της αφυπνιζόμενης εθνικής συνείδησης. Τα ακρόπρωρα της συλλογής του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου απεικονίζουν μορφές ηρώων από την αρχαία ιστορία και μυθολογία. Διακρίνονται δύο ανδρικοί τύποι, του πολεμιστή με πανοπλία και του πολίτη με χλαμύδα και ταινία. Πολλά από τα ακρόπρωρα είναι διάτρητα από βλήματα, ενώ συχνά φέρουν χρώμα σε επάλληλες στρώσεις. Λέγεται πως μαύρα βάφονταν προκειμένου να μην αποτελούν πρόκληση στους Τούρκους κατά το διάπλου των στενών του Βοσπόρου.
Η ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ
Η τυπογραφία έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την Ελληνική Επανάσταση, στη διάδοση ειδήσεων και θεσπισμάτων. Φιλελληνικές οργανώσεις της Ευρώπης απέστειλαν πιεστήρια στην Ελλάδα, όπου οργανώθηκαν σε μαχόμενα τυπογραφεία. Με αυτά τυπώθηκαν τα πρώτα ελληνικά συντάγματα, αποφάσεις της Διοίκησης, εφημερίδες και λογοτεχνικές εκδόσεις, όπως ο Ύμνος στην Ελευθερία του Δ. Σολωμού (1825). Ο Κυβερνήτης Ι. Καποδίστριας οργάνωσε την επίσημη τυπογραφία της Ελληνικής Πολιτείας (1828-1831) στην Αίγινα. Παράλληλα εμφανίστηκαν ιδιωτικά τυπογραφεία στο Ναύπλιο και στη Σύρο που εγκαινίασαν μια νέα εποχή στον τομέα της ενημέρωσης στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
