ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ξέσπασε στα πλαίσια της παγκόσμιας σύρραξης που είχε αρχίσει το Σεπτέμβριο του 1939. Είχαν προηγηθεί προκλήσεις της φασιστικής Ιταλίας, η οποία επιθυμούσε να ενισχύσει την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ενώ μαινόταν η μάχη της Αγγλίας, την Ελλάδα συγκλόνισε ο τορπιλισμός του καταδρομικού πλοίου «Έλλη» το Δεκαπενταύγουστο του 1940 στο λιμάνι της Τήνου από ιταλικό υποβρύχιο.
Τις πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Έλληνας πρωθυπουργός απέρριψε τελεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή στην Αθήνα, με το οποίο η χώρα του αξίωνε την κατάληψη στρατηγικών ελληνικών θέσεων. Η εισβολή άρχισε πριν εκπνεύσει το τελεσίγραφο.
Την ανάσχεση της ιταλικής προέλασης στο ελληνικό έδαφος διαδέχτηκε γρήγορα η αντεπίθεση. Τα ελληνικά στρατεύματα με αλλεπάλληλες νίκες απελευθέρωσαν πόλεις της Αλβανίας (Βορείου Ηπείρου) με ελληνικό πληθυσμό (Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Χειμάρα). Οι μάχες διεξάγονταν στα βουνά της Πίνδου με πρόσθετο αντίπαλο το βαρύ χειμώνα και την έλλειψη εφοδίων. Οι άμαχοι, κυρίως οι γυναίκες, των γύρω χωριών, συνέβαλαν στο δύσκολο έργο του ανεφοδιασμού.
Η Μάχη της Ελλάδας, όπως είναι γνωστή στην πολεμική ιστοριογραφία, που διήρκεσε ως το Μάρτιο του 1941, συγκίνησε τους λαούς της Ευρώπης ως παράδειγμα της αναμέτρησης μίας μικρής και αδύναμης στρατιωτικά χώρας με έναν αήττητο μέχρι εκείνη τη στιγμή αντίπαλο. Εξάλλου η καθυστέρηση των Γερμανών έδωσε τη δυνατότητα στους συμμάχους να σταθεροποιήσουν τη θέση τους σε άλλα μέτωπα, επηρεάζοντας την εξέλιξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Στις 6 Απριλίου 1941 άρχισε η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας. Στις 27 Απριλίου οι Γερμανοί εισήλθαν στην Αθήνα και η σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό υψώθηκε στην Ακρόπολη. Η κατάληψη της χώρας ολοκληρώθηκε μετά τη μάχη της Κρήτης (21-31.5.1941), στην οποία οι γερμανικές δυνάμεις είχαν σημαντικές απώλειες. Η τριπλή Κατοχή (γερμανική, ιταλική, βουλγαρική) είχε αρχίσει.
Ως τον Οκτώβριο του 1944, που οι τελευταίοι Γερμανοί εγκατέλειψαν τη χώρα, ο ελληνικός λαός έζησε απερίγραπτες κακουχίες, στερήσεις και την αγριότητα του στρατού Κατοχής γράφοντας ταυτόχρονα τη λαμπρή σελίδα της Εθνικής Αντίστασης.
